φαίνω

φαίνω (φαίνων, -οισα; -έμεν: aor. ἔφᾶνας, ἔφᾶνεν: pass. φαίνεται; φαινομέναν; impf. ἐφαίνετο: aor. φᾰνη, ἔφᾰνεν, [ἔφ]α[ν]θεν Snell; φᾰνείη; φᾰνείς, -έντος, -έντα; φᾰνῆναι: pf. πέφανται.)

a act., show, make known οὔπω γένυσι φαίνων τερείνας ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν (sc. Πυθέας, winner in boys' pancratium) N. 5.6

οὔ τοι ἅπασα κερδίων φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθεἰ ἀτρεκές N. 5.17

ἑάν τ' ἔφανεν φυὰν Pae. 20.12

add. inf., ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας Ἰσθμίοις ὑμετέρας ἀρετὰς ὕμνῳ διώκειν (byz.: ἔφανες codd.) I. 4.2 add. part.,

ὤρνυεν κάρυκας ἐόντα πλόον φαινέμεν παντᾷ P. 4.171

b pass.,

I appear, show oneself

ὁ δ' αὐτῷ πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη O. 1.74

μελέων, τὰ

παρ' εὐκλέι Δίρκᾳ χρόνῳ μὲν φάνεν O. 10.85

δύο δ' αὐτὸν ἔρεψαν πλόκοι σελίνων ἐν Ἰσθμιάδεσσιν φανέντα O. 13.34

ἔτραπεν καὶ κεῖνον ἀγάνορι μισθῷ χρυσὸς ἐν χερσὶν φανεὶς P. 3.55

εἰ δέ τις ὄλβος ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου οὐ φαίνεται P. 12.29

φαινομέναν δ' ἄῤ ἐς ἄταν σπεῦδεν ὅμιλος ἱκέσθαι (φανερὰν Σ paraphr.) N. 9.21

ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν καὶ παρ' Εὐρώτᾳ πέλας I. 1.29

“καί νιν ὄρνιχος φανέντος κέκλευ ἐπώνυμον εὐρυβίαν Αἴαντα” I. 6.53 c. pr. subs., μιν ἐν πέλαγος ῥιφθεῖσαν εὐαγέα πέτραν φανῆναι Πα. 7B. 47.

τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; Pae. 8.67

πάτραι δ' [ἔφ]ᾳ[ν]θεν ἀντὶ φωτῶν (supp. Snell: [ἔπ]ᾳ[χ]θεν Lobel: sc. the Seriphians) Δ. 4. 41. add. part.,

Παρρασίῳ στρατῷ θαυμαστὸς ἐὼν φάνη O. 9.96

ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ συνιείς N. 4.30

add. inf.,

ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον P. 10.49

II pf., be shown, prove to be

πέφανταί θ' ἁρματηλάτας σοφός P. 5.115

νῦν πέφανται οὐκ ἄμμορος ἀμφὶ πάλᾳ κυναγέτας (sc. Ἀλκιμίδας) N. 6.13

III frag. ]φαινετ[ P. Oxy. 2443, fr. 2.